Korekta nosa

Konieczność wykonania badania obrazowego tomografii komputerowej (CT lub CBCT) ustalana jest podczas pierwszej wizyty konsultacyjnej. Wskazania stanowią głównie rozległe deformacje nosa, głównie o etiologii pourazowej.

Rhynoplastyka jest pojęciem bardzo szerokim, do którego zalicza się wiele różnych technik operacyjnych. Metoda operacyjna jest zawsze dobierana do konkretnego przypadku klinicznego. Konieczne jest przeprowadzenie szczegółowego badania fizykalnego zarówno nosa jak i całej twarzy a także zapoznanie się z oczekiwaniami samego pacjenta. Zakres zabiegu obejmować może korektę przegrody, elementów kostnych i chrzęstnych szkieletu nosowego. W swojej praktyce bardzo często spotykam się z pourazowymi deformacjami które wymagają przeprowadzenia totalnej korekty wszystkich trzech komponentów.

Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym techniką „na otwarto” polegającą na wykonaniu niewielkiego cięcia skórnego na słupku nosa. Blizna pooperacyjna jest z reguły niezauważalna. Technika ta jest obecnie uznawana na świecie za złoty standard operacji nosa. Umożliwia ona pełen wgląd w budowę nosa i istotę jego deformacji. Zakres operacji warunkowany jest preferencjami pacjenta i obejmować może m.in. wyprostowanie przegrody (septoplastyka), ścięcie garbu, zwężenie i wyprostowanie piramidy kostnej czy modelowanie czubka i skrzydeł nosa. Niekiedy konieczne jest zastosowanie przeszczepu chrzęstnego. Zazwyczaj pobierany jest on z samego nosa. W przypadku bardzo dużych deformacji może zajść jednak potrzeba pozyskania go z innych okolic takich jak małżowina uszna czy żebro.

W końcowej fazie operacji w przewodach nosowych umieszczane są setony – specjalne opatrunki stabilizujące przegrodę i zmniejszające ryzyko krwawienia. Są one usuwane w drugiej dobie pooperacyjnej.

Po zabiegu pacjent pozostaje w klinice pod opieką wykwalifikowanego personelu medycznego. Wypis z reguły następuje następnego dnia.

Pooperacyjne dolegliwości bólowe mają niewielkie nasilenie i mogą być traktowane lekami przeciwbólowymi dostępnymi bez recepty.

Opatrunek ochronny nosa zdejmowany jest zazwyczaj w 7 dobie po zabiegu. Pamiętać należy, że ochrona operowanego nosa przed wszelkimi urazami musi przestrzegana przez okres 6 miesięcy.

Finalny wynik operacji powinno się oceniać nie wcześniej niż 12 tygodni od zabiegu. Wynika to z konieczności stabilizacji szkieletu chrzęstno-kostnego, ustąpienia obrzęku oraz obkurczenia się skóry nosa.

We wczesnym okresie pooperacyjnym dochodzi paradoksalnie do pogorszenia drożności przewodów nosowych. Jest to wynikiem obrzęku powstałego na skutek manipulacji tkanek podczas zabiegu. Stan ten utrzymuje się przez okres 2-6 tygodni. Stosowanie preparatów donosowych oraz inhalacji łagodzi objawy i skraca czas ich trwania.

Powrót do aktywności zawodowej i sportowej następuje z reguły po 2-3 tygodniach. Przez okres minimum 6 miesięcy unikać należy sportów kontaktowych i wszelkich innych aktywności obarczonych ryzykiem urazu nosa.