Korekta opadających powiek
Opadanie powiek nie zawsze jest wynikiem związanej z wiekiem nadmiernej wiotkości skóry. Opadanie powieki górnej określane mianem ptozy jest spowodowana wrodzoną bądź nabytą dysfunkcją aparatu dźwigającego powiekę. Patologia dotyczyć może rozcięgna bądź samego mięśnia dźwigacza powieki górnej. Prawidłowa wysokość szpary powiekowej wynosi około 10 mm a pozycja brzegu rzęsowego powieki górnej u osoby dorosłej powinna znajdować się do 1 mm poniżej najwyższego punktu rogówki (górnego rąbka). W przypadku ptozy, niska pozycja powieki górnej prowadzi do przysłonięcia źrenicy, ograniczając tym samym pole widzenia. Stan ten wymaga korekty chirurgicznej.
najczęściej zadawane pytania
Celem leczenia opadania powieki górnej jest przywrócenie funkcji aparatu dźwigającego bądź statyczne uniesienie powieki w celu normalizacji pola widzenia. Wyróżnić można dwie główne strategie korekty ptozy. Pierwsza z nich zakłada skrócenie rozcięgna mięśnia dźwigacza powieki górnej. Zabieg wykonywany jest w trybie jednodniowym w znieczuleniu miejscowym. Metoda ta jest stosowana w przypadku zachowanej funkcji mięśnia. W przypadku jego znacznej bądź całkowitej dysfunkcji przeprowadza się podwieszenie powieki górnej do mięśnia czołowego na paskach powięziowych. Zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu ogólnym.
Do zaplanowania prawidłowej metody leczenia konieczne jest przeprowadzenie szczegółowego badania fizykalnego. Podczas wizyty konsultacyjnej dokładnie omawiam z pacjentem jego stan a także opcje terapeutyczne dostępne w jego konkretnym przypadku klinicznym. Niekiedy konieczne jest przeprowadzenie konsultacji neurologicznej czy poszerzonej diagnostyki w celu wykluczenia miastenii czy zespołu Hornera.
Zarówno w przypadku korekty powieki przez skrócenie rozcięgna mięśnia dźwigacza jak i podwieszenia na paskach powięzi blizny pooperacyjne powiek i okolicy czołowej są niemal niewidoczne. Paski powięzi mogą być pobrane z uda bądź okolicy skroniowej. Każda z opcji jest szczegółowo omawiana z pacjentem podczas wizyty przedoperacyjnej. Wybór miejsca dawczego należy do pacjenta. Pobranie powięzi z okolicy skroniowej pozwala na ukrycie blizny w owłosionej okolicy głowy.