Choroba Dupuytrena

Przyjmuje się, że leczenie operacyjne przeprowadza się w zaawansowanej postaci choroby tj. w przypadku przykurczów zgięciowych palców, ograniczenia zdolności ich odwodzenia i przywodzenia czy objawowego ucisku pęczka naczyniowo-nerwowego. Dla uproszczenia można przyjąć, że wskazaniem do operacji jest niemożność całkowitego rozłożenia ręki na płaskiej powierzchni.

Wyróżnia się dwie główne metody operacyjne: fasciotomię i fasciektomię.

Fasciotomia to małoinwazyjny zabieg wykonywany w znieczuleniu miejscowym polegający na wykonaniu szeregu nakłuć patologicznych pasm tkanki łącznej. Prowadzi to do osłabienia struktury patologicznego pasma i jego przerwania.

Zabieg ten z reguły stosowany jest jako forma doraźnego usprawnienia ręki oraz jej przygotowawcza do rozleglejszej operacji wycięcia rozcięgna dłoniowego.

Względnie nową metodą leczenia choroby Dupuytren’a jest rigotomia (będąca rodzajem fasciotomii) połączona z przeszczepem tkanki tłuszczowej pacjenta. W patologicznych pasmach łącznotkankowych, poprzez serię nakłuć, wykonuje się szereg kanałów które następnie wypełnia się przeszczepem tłuszczu. Tłuszcz pobierany jest techniką liposukcji z okolicy podbrzusza bądź ud. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym.

Pomimo braku badań prezentujących wyniki odległe, powyższa metoda wydaje się być alternatywą dla rozległej operacji resekcyjnej.

Operacja polega na wycięciu patologicznych pasm łącznotkankowych ręki. Z racji na swój rozległy i inwazyjny charakter zabieg wykonywany jest w znieczuleniu regionalnym kończyny bądź ogólnym (w zależności od zakresu planowanego wycięcia).

Metoda leczenia jest dobierana indywidualnie do danego przypadku klinicznego. Podczas wizyty konsultacyjnej przeprowadzam szczegółowy wywiad podmiotowy i badanie przedmiotowe. Na podstawie uzyskanych informacji przedstawiam choremu dostępne opcje lecznicze dla jego konkretnego przypadku.

W zależności od zastosowanego znieczulenia oraz rozległości zabiegu, pacjent opuszcza klinikę w dniu zabiegu bądź w następnej dobie. W przypadku fasciektomii pacjent zobligowany jest do zgłoszenia się na wizytę kontrolą następnego dnia celem zmiany opatrunku oraz weryfikacją stanu operowanej ręki.

Przez kilka dni po zabiegu może utrzymywać się obrzęk oraz dolegliwości bólowe o niewielkim/umiarkowanym nasileniu. Ewentualnie występujące dolegliwości bólowe mają niewielkie nasilenie i mogą być traktowane lekami przeciwbólowymi dostępnymi bez recepty.

Wskazana jest elewacja operowanej ręki przez okres 2 tygodni po zabiegu. Przez okres 3 tygodni ręka unieruchomiona jest w pozycji wyprostnej w szynie. Okres gojenia ran uzależniony jest od rodzaju i zakresu operacji i wynosi od 2 do 3 tygodni.

Po zagojeniu ran wskazane jest rozpoczęcie intensywnej rehabilitacji operowanej ręki. Powrót do aktywności sportowej i zawodowej z reguły następuje po okresie 3-6 tygodni w przypadku fasciotomii i około 6-12 tygodni w przypadku fasciektomii.

Dokładna przyczyna choroby Dupuytren’a nie jest poznana. Wszelkie dostępne leczenie ma charakter objawowy a nie przyczynowy. Dodatkowo przebieg samej choroby jest nieprzewidywalny. Wyniki badań pokazują, że odsetek nawrotów choroby wynosi, w zależności od źródeł, od 30% do 60%. Sam przykurcz może rozwinąć się też w innym palcu bądź przeciwnej ręce.